«Мо бояд барои ҳар ваҷаб замини худ то қатраи охирини хун мубориза барем». Чунин изҳор дошт президенти Қирғизистон Садир Жапаров дирӯз, 23 сентябр дар мусоҳиба бо агентии давлатии «Кабар».
Ин чӣ маънӣ дорад? Дар ин бора коршиноси АМИТ «Ховар», муовини директори Институти фалсафа, сиёсатшиносӣ ва ҳуқуқи ба номи А. А.Баҳоваддинови Академияи миллии илмҳои Тоҷикистон, доктори илмҳои фалсафа Рустам Ҳайдаров чунин изҳори назар кард:
— Ин маънои онро дорад, ки оҳанги гуфтори Жапаров «сиёҳ» аст. Усулҳои « гуфтори сиёҳ» чунинанд: зуд-зуд такрор кардани андешаҳои худ новобаста аз мазмуну мантиқ — ин усул имкон медиҳад, ки маълумот дар шуури одамон ҳам дар дохили кишвар ва ҳам хориҷ аз он мустаҳкам ҷойгир шавад.
Аз он, ки Тоҷикистон заминҳои қирғизҳоро ғасб накардааст ва муноқишаи онҳо барои заминҳои таърихии Тоҷикистон, аз ҷумла Ворух сар задаааст, метавон ба хулоса омад, ки роҳбарияти Қирғизистон ё мушкилоти тафаккури мантиқӣ дорад, ё худ онҳо ҷанги девонавор ва бемаъниро «то охирин қирғиз» идома доданӣ ҳастанд.
Аз оҳанги ҷангҷӯёнаи суханони Жапаров бармеояд, ки онҳо масъалаҳои марзиро на бо усули дипломатӣ ва дар асоси ҳуқуқи байналмилалӣ, балки бо воситаи куштори мардуми осоиштаи тоҷик дар сарҳади Тоҷикистон ҳал кардан мехоҳанд.